بررسی شیوع و مقاومت آنتی¬بیوتیکی سالمونلاهای جداشده از بوقلمون در منطقه سیستان

سالمونلا به عنوان یک عامل بیماری¬زای مهم برای صنعت طیور محسوب می شود که با ایجاد بیماری¬های کشنده باعث خسارات اقتصادی فراوانی می¬شود. تحقیقات اندکی بر روی شیوع گونه¬های سالمونلا در بوقلمون، انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی مقاومت آنتی¬بیوتیکی سالمونلاهای جدا شده از بوقلمون و تعیین میزان شیوع این باکتری در منطقه زابل است. در این مطالعه، نمونه¬ها از 253 بوقلمون که به طور تصادفی از مناطق مختلف زابل انتخاب شده بودند به وسیله سواب کلواکی در طی 9 ماه اخذ شد و به آزمایشگاه میکروبیولوژی دانشکده دامپزشکی منتقل شد. نمونه¬ها به وسیله کشت در محیط¬های لیزین¬دکربوکسیلاز، سالمونلا- شیگلا آگار، تریپل شوگر آیرون آگار ، اوره¬براث، مک¬کانکی¬آگار و محیط حرکت مورد ارزیابی قرار گرفتند. شیوع سالمونلا در فارم¬های بوقلمون زابل،62/14 درصد بود (37 سالمونلا از 253 نمونه). مقاومت آنتی¬بیوتیکی 37 سالمونلی جدا شده مورد بررسی قرار گرفت. همه نمونه¬ها به وسیله کشت و تست¬های بیوشیمیایی استاندارد ارزیابی و تایید شدند. حساسیت گونه¬های سالمونلای جدا شده نسبت به لینکواسپکتین، جنتامایسین، کلرامفنیکل، تتراسیکلین، سفالکسین، استرپتومایسین، تری¬متوپریم-سولفامتوکسازول، فورازولیدون، سیپروفلوکساسین و کلستین به روش کربی بائر سنجیده شد. تفسیر نتایج بر اساس راهنمایclsi m100-s17 انجام شد. در مطالعه حاضر، 2/89 درصد نمونه¬ها به سفالکسین، 5/86 درصد به تتراسیکلین، 8/83 درصد به کلستین و 73 درصد نسبت به فورازولیدون مقاوم بودند. 32 نمونه سالمونلا نسبت به جنتامایسین حساس بودند (5/86 درصد). حساسیت ایزوله¬ها نسبت به سیپروفلوکساسین و استرپتومایسین 78/83 درصد و 54/40 درصد گزارش شد. افزایش مقاومت نسبت به آنتی¬بیوتیک¬ها در این مطالعه، حاصل مصرف بی¬رویه و بدون برنامه آنتی¬ بیوتیک¬ها در دامپزشکی بویژه صنعت طیور کشور است که علاوه بر صنعت پرورش طیور، از جنبه بهداشت عمومی و انتقال سویه¬های مقاوم به انسان از طریق زنجیره غذایی اهمیت فوق¬العاده ای می¬یابد. با بررسی و ارزیابی مداوم این مقاومت¬ها به خصوص در سطح ملی و منطقه¬ای و متعاقباً با استفاده از تدابیر خاص برای میزان و نوع مصرف آنتی¬بیوتیک¬ها در سطح گله¬ها می¬توان از شیوع و انتشار مقاومت تا حد زیادی جلوگیری کرد.